Dr David Edwards jest wybitnym specjalistą w dziedzinie onkologii. Całe swoje życie podporządkowuje pracy w klinice. Nie ma żony, dzieci ani bliskich znajomych, z którymi spędzałby wolny czas, a w domu czeka na niego jedynie kotka Rachel. Liczni pacjenci dra Edwardsa wierzą, że jego eksperymentalne metody leczenia przyniosą spodziewane rezultaty. Przecież niesienie pomocy innym to jego życiowy cel. Specjalnej kuracji jest poddawany 73-letni Lou Rosen, z którym doktora łączą szczególne więzi. Dzięki Rosenowi, który jest psychiatrą, David stanął kiedyś na nogi, uwierzył w siebie i mógł zostać wybitnym lekarzem. Problemy emocjonalne dra Edwardsa sięgają szkolnych czasów. Jako nastolatek uchodził w środowisku za ofiarę i fajtłapę. Niepozorny chłopak w okularkach był obiektem niewybrednych żartów bardziej rosłych rówieśników. David nigdy nie zapomniał zwłaszcza swego największego prześladowcy: cynicznego i bezwzględnego Sonny'ego Collinsa, który dopiekł mu do żywego. Dramatyczne przeżycia z lat szkolnych niemal doprowadziły go do zguby. Upokorzony i poniżony David próbował popełnić samobójstwo. Wyszedł z głębokiej depresji właśnie dzięki pomocy Lou Rosena i zaczął wszystko od nowa. Po latach David spłaca swemu wybawcy dług wdzięczności. Troskliwie opiekuje się Rosenem. Robi wszystko, by ulżyć jedynemu przyjacielowi w cierpieniu. Choć wiek Rosena nie pozwala mieć większych nadziei na całkowite wyleczenie, David nie ustaje w walce o jego życie. Zawsze gotowy do niesienia pomocy innym dr Edwards niespodziewanie staje przed trudnym dylematem. Jego nowym pacjentem ma być 43-letni Sonny Collins, u którego wykryto raka płuc. Kiedy w jego gabinecie zjawia się arogancki i pewny siebie pacjent, David od razu rozpoznaje w nim dawnego prześladowcę. Na widok Sonny'ego przeżywa szok i początkowo zdecydowanie odmawia leczenia go. Targany wątpliwościami i wyrzutami sumienia postanawia jednak odszukać pacjenta.